Yokluğunun Baş Harfi
Bir akşamüstü yine demli bir çayın dibinde birikti kaldı son umutlarım.
İnceden bir sızı biriktiriyorum baş ucumda,sana dair artık bütün titrek konuşmalarım.
Son bir defa uğrarım sen dolu,aşk yolu gönül evine de gelir neyim var neyim yok toplarım.
Merak etme çok kalmam,bir sana bakar çıkarım.
Bir seni bıraktım diye ardımda,kendimi dağıtır,saçımı başımı yolarım.
Şimdi çokluk içindeki yokluktan,içimde kalan boşluktan ve galiba yalancı bir mutluluktan ağlarım.
Sen öncesine önem vermediğim,bütün her şeyi sildiğim en temennili sonumsun.
Bosver be sevdiğim varsın olmasın,hiçbir şey yolunda da olmasın,tam şu an inceldiği yerden kopsun
Sen şimdi boşver bunları,yüz yüzeyken konuşuruz bütün olanları.
Neyine seviyoruz bu defa.Al sana kalsin bütün aşk ve aşk içindeki sefa.
Amorti bir sevginin kumarbaz sevenleri,geldiği gibi gitmesini bilenleriyiz biz.
Ne kalır sence avucumda,elimde.
Yokluğunun baş harfi dolanmış,mesken arıyor dilimde.
Sen beni ben eden.
Sen sevgime hükmeden.
Köle oldum ruhen,bedenen,fikren.
Sen içimdeki ukte.
Ortaya savrulmuş bir aşkın bütün üstüne alınasılıkları yolluyorum sana kendimden.
İçimden gelen,zihnimden geçen her dizem,
Bir vefa olsun aşkına gerçekçi mucizem…
Kaynak: gencyazi.com
