Küçük şeylere takılı kalmak & Herşeyi kafaya takmak

Küçük şeylere takılma , yaşadığımız olayları kafamızdan atamama , özgüven eksikliği , muhabbet kuramama , az konuşma , çekingen olma , herşeyi kafaya takma , kafamdakileri nasıl unutabilirim …

Günlük yaşantımızda ,  hayatımızda birçok şeyler yaşarız. Bir kazaya karışmaktan tutun da elimizdeki şekeri açarken yere düşürmeye kadar. Neden bu kadar saçma örnekler verdim birazdan anlarsınız. Bu olaylar bizi çok ya da az etkileyebilir. Bunun normal olanı ilk söylediğimin çok ikinci söylediğimin ise az etkilemesidir. Ama bu her insanda böyle olmaz…

Biz farklıyız arkadaşlar , bizim beynimizde ne varsa artık biz şekerimizi yere düşürmeye bile aşırı şekilde etkilenebiliriz. Bu da duruma göre değişir tabi. Biz bu etkilenmeye takılma diyoruz aslında. Şekeri düşürdün tamam düştüyse düştü altüstü bir şeker değil mi yenisini alırsın ya da yemezsin olayı değil bu. Bahsettiğimiz şey o şekeri düşürmememiz gerektiğidir. Ben bunu birine anlatırken “ben mal mıyım şekeri niye düşürüyorum ya !!!” diyorum. Ve bu olayı kafamdan bir türlü silemiyorum yani ona takılı kalıyorum. Beyin sürekli o şeyi aklıma getirip duruyor ve moral eksilerde..

Aslında şeker basit bir örnek oldu. çoğu insan şekere takılmaz öyle. tabi bir  ortamda şekeri ağzına atacakken salak bir şekilde düşürmediysen 🙂

Bu bizdeki beyin nasıl çalışıyor hala anlayabilmiş değilim. Sizde de oluyor mu bilmem ama ben kendi kendime(beynime) ” lan oğlum şunu ikidebir hatırlatıp durmasana unut gitsin yaptık bir mallık napalım işte” diyorum ama dinlemiyor . hatta bir de böyle dedikçe daha sık getiriyor sanki…

Ben en çok insan ilişkilerinde yapılan şeylere çok takılırım. yukarıda bahsettiğim milletin içinde herkes sana bakarken şekeri düşürme gibi mesela. Mesela size bir örnek daha veriyim diyelim ki bir arkadaşla konuşuyorum çok samimi olmadığım biri. konuşurken heyecandan mıdır hata yapmamak için kendimi kasmamdan mıdır nedir cümleler birbirine karışıyor. Ya da saçma salak bir şey söylüyorum. karşıdaki bunu anlıyor mu duydu mu bilmem ama benim kafa o an hemen dank ediyor. hata yaptığımı anlıyorum biliyorum ama düzeltemiyorum. konuşmanın devamı normal gider ve biter ve arkadaş gider ama ben o hata yaptığım anda takılı kalırım. tıpkı bug’a girmiş bir döngü gibi bir program gibi , kilitlenmiş bir video gibi o an gözümün önüne gelip durur. Ve o anda bir şey geçer içinden , bir kelime : “KEŞKE !!” . Keşke böyle olmasaydı , keşke böyle demeseydim, vs .

Ben bu küçük şeye çok takılırım. özellikle de karşıdaki önemsediğim biriyse yani bir karşı cins ise. Her neyse bu sebeptendir ki çok konuşmayı , gereksiz konuşmayı hiç sevmem. Bu yüzden bana çok sessizsin diyorlar. Az konuştuğum için. Bilmiyorlar ki hata yapmaktan çekiniyorum ondan böyle. Bu takılı kalma durumu insanda özgüven falan da bırakmıyor kesinlikle. .

Bu vermiş olduğum küçük örnekten çıkarak siz düşünün daha kötü bir durumda ne hale geliriz Allah korusun. Böyle birşeyin olmasını hiç istemem doğrusu . Mesela kalabalık bir ortamda herkes seni izlerken yere düşmen . Aboooow. intihar sebebi vallahi. Dalga geçmiyorum kesinlikle. Bir de herkesin önünde birinin benimle dalga geçtiğini küçük düşürdüğünü düşünün. o da aynı. öldüresiye dövme olasılığım yüksek. Nitekim bu geçtiğimiz eğitim öğretim dönemi içinde böyle birşey yaşadım hala da unutamıyorum ama Allah’a sığındım , şeytana uymadım birşey yapmadım. bir daha olsaydı kesin kötü şeyler olurdu.

Neyse uzatmayalım daha fazla bu vahim durumda benim gibi düşünenler benim gibi olanlar varsa , irili ufaklı herşeye (tabiri caizse her boka ) takılanlar varsa kendilerini bi belli etsinler lütfen. yalnızlıktan ölecem nerdeyse 🙂 🙂

NOT: kesinlikle takıntılı bir insan değilim , sadece fazla düşünceliyim 🙂 😀

Beni dinlediğiniz için Teşekkürler…